Zelf claimen ze misschien wel hun inspiratie te halen uit Buddy Holly en girl groups uit de jaren zestig, wat mij betreft klinkt het verdacht veel als The Velvet Undergound maar dan - helaas pindakaas - een stuk minder experimenteel. Man van het team Sun Rose Wagner pocht al graag eens met het feit dat hij zichzelf allerlei regels en verplichtingen oplegt bij elk album dat hij opneemt. Jammere zaak. Misschien klonk dit bandje wat minder eentonig als ze zichzelf wat meer vrijlieten.
Eerlijk is eerlijk, mijn mening zou wel iets minder ongezouten mogen zijn. Het is zo dat het best wel een karig applausje waard is dat men met slechts twee man iets kan voortbrengen dat enigszins op muziek lijkt. Bovendien kunnen ze ook wel een beetje rijmen. Maar de allergrootste factor die hen oké maakt, is Sharin Foo, een lekker wijf, al zeg ik het zelf.
This is The Last Dance and secretly, I wish it was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten