7 aug 2010

Geluid en beeld: Deerhunter


Eerlijk gezegd: we sprongen als een waanzinnig silly puttyballetje rond toen we via good ol' Pitchfork vernamen dat Deerhunter op 28 september Halcyon Digest, hun nieuwe cd, op muziekliefhebbers wereldwijd loslaat. Hun dubbelcd (wat te doen als je cd lekt? Maak gewoon een nieuwe en breng de twee uit als een dubbelcd) Microcastles/Weird Era Cont. bevond zich immers in de hoogste regionen van ons best-of-2008 lijstje.


Deerhunter draait voornamelijk rond Bradford Cox, de hoogst charismatisch en toch wel bijzonder vreemd uitziende zanger (Marfansyndroom, google it). Zijn spreekstem is grappig hoog, zijn zangstem loodst je met gemak door de griezelig meeslepende noise/shoegaze/postpunkcomposities van het kwartet. Cox (we proberen niet te gniffelen bij het uitspreken van zijn naam) zette Deerhunter vorig jaar even op non-actief en bracht in 2009 onder de naam Atlas Sound een van de meest over het hoofd geziene platen van het jaar uit (check zeker eens Walkabout, zijn duet met vleesgeworden indiegod Noah Lennox).

Revival is de naam van de vooruitgestuurde single en voor Deerhunters doen opvallend opgewekt. Het venijn zit ditmaal pas in de staart van de tekst. Geen hulp kan dan nog baten, gestoken ben je toch.


Toemaatje: De track die onze liefde voor Deerhunter voorgoed bezegelde, gecovered door een stel pubers met een werkelijk excellente muzieksmaak.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Find the best blogs at Blogs.com.