8 okt 2010

Geluid: Zola Jesus - Poor Animal

Binnenkort komt Zola Jesus met een nieuwe EP, Valusia. Openingsnummer Poor Animal doet ons alvast watertanden!

7 okt 2010

6 okt 2010

Geluid: Karen O – If You’re Gonna Be Dumb, You Gotta Be Tough

Karen O (Yeah Yeah Yeahs) voorziet Jackass van een soundtrack. Ik krijg plots zin om met mijn neefjes driewieler een berg af te sjezen terwijl mijn schaamhaar spontaan ontvlamt. Try this at home.

Geluid: Gorillaz - Doncamatic

Gorillaz breit met Doncamatic een gesmaakt vervolg aan Plastic Beach. Het nummer, dat officieel pas op 22 november wordt uitgebracht, zou een ode zijn aan de Donca Matic, een Japanse drummachine uit de vroege jaren zestig.

Aanrader - Oberhofer

Brad Oberhofer is 19, woont in Brooklyn en schrijft liedjes. Niets speciaals, ware het niet dat hij samen met Twin Sister en Morning Benders tourde, elke dag wel een show speelt in New York en zijn liedjes barsten van het songschrijvertalent. I Could Go mixt Animal Collective-achtige melodieën met een zanglijn die bedacht lijkt door Yannis van Foals ten tijde van Antidotes. Het klinkt allemaal bekend maar de kleine stoorzenders (de belletjes, het gehuil en de discobeat op het einde) houden je in de ban. Een song om op cd te branden, in je wekker te pleuren en elke morgen goedgemutst mee wakker te worden. Carpe diem enal.

4 okt 2010

CD: I Do I Do - More Light

Gent lijkt wel een broednest voor Vlaamse postrockgroepen. Aan het rijtje bestaande uit de Portables en Tomàn (eigenlijk uitgeweken West-Vlamingen) kon in 2007 I Do I Do toegevoegd worden. Met None, een album/ep met 5 scheurende postrocksongs maakten ze de belofte gecreëerd tijdens eerdere succesvolle rockconcoursdeelnames waar.

Dit jaar pikken ze draad weer op en brengen ze na heel wat opnameperikelen het vervolgalbum More Light uit. Het snedige van de nummers uit hun eerste album heeft plaatsgemaakt voor een bredere en rustigere aanpak. Hier en daar herkennen we nog restanten van de vroegere postrock (Sit On The Ground, She Still Lacks Coordination) maar deze tracks missen hun doel. I Do I Do laat de post voor wat het is en zoekt heil in good ol’ fashion maar soms weinig verrassende rocknummers. Binnenkomer This Wheel Is Molten is gezegend met een aangename basslijn en zorgt samen met Any Kind Of Blues voor een wild western feeling. Go Get That Gone is vintage Pavement. More Light is ingetogener maar kan niet volledig boeien door het spaarzaam drumwerk en de vlakke stem van zanger Stefaan Decroos.
Muzikale magie valt te horen als Stefaan Decroos in Impure voor de eerste keer zijn akoestische gitaar oppakt en er een werkelijk virtuoos stukje gitaargetokkel volgt. In Rooftop Observatory Blues lijkt hij een tweede instrument in te schakelen: het krassen van de gitaarsnaren bij het wisselen van akkoorden lijkt hem te begeleiden in een song die niet zou misstaan in een of andere teenage independent movie (denk Juno). Hetzelfde geluid zorgt in Moist March voor een zekere dynamiek. De grootste sterkte van deze nummers is in andere nummers echter de grootste zwakte. Content lijkt met bijna 5 minuten akoestisch getokkel op een nummer dat je zou kunnen vinden in een saai gitaarhandboek (voor gevorderden weliswaar). Als in afsluiter This Is Not Amerika eindelijk akoestische gitaar en stem gecombineerd worden, ondersteunt I Do I Do dit met een sample van een “koddige” peuter. Ons klinkt het net iets te Kimya Dawson.
I do, I do! Do you? Een aarzelend “I do too” zou ons antwoord zijn.
More Light is digitaal aan te schaffen via de website van Muziekcentrum Kinky Star. De cd en vinylversie is vanaf 7 oktober te koop in enkele muziekwinkels in Gent, waaronder Vinylla. Op dezelfde dag om 20u speelt I do I do er een releaseconcert.
Website: http://www.i-do-i-do.be/site.htm

Find the best blogs at Blogs.com.